De percelen liggen op de flanken van een geërodeerd plateau dat stamt uit het Kimmeridgien, dat zo’n 150 miljoen geleden tijdens het Laat-Jura is gevormd. De afzettingen door de zee hebben voor een overvloedige aanwezigheid van fossielen gezorgd, waarbij vooral een kleine kommavormige oester, Exogyra Virgula, opvalt. De 350 meter hoog gelegen bodem bestaat uit mergel en mergelkalksteen. De gemiddelde leeftijd van de stokken bedraagt 25 jaar.