In 1997 voltooide Robert Prinic, de kleinzoon van Franz, zijn studies oenologie en vervoegde hij het familiebedrijf. Op zich was dit enkel een formeel gebeuren want hij is letterlijk tussen de wijnranken opgegroeid. Sindsdien runt hij Gradis’ciutta samen met zijn vader Zorko. Robert is een ambitieuze en getalenteerde wijnbouwer die ondertussen ook voorzitter is van het Consorzio Collio. Onder zijn impuls is het aantal beplante hectare opgelopen tot 25. Deze zijn verdeeld over wijngaarden in onder andere Gorizia, Capriva del Friuli en Dolegna del Collio. Met de komst van Robert onderging de kelder ook een grondige reformatie waarin een gezonde balans werd gezocht tussen traditie en de modernste technieken. Gradis’ciutta heeft een diep respect voor de natuur. Hun wijngaarden worden op een duurzame en organische manier gecultiveerd. Ze hechten veel belang aan de biodiversiteit in en rond de wijngaarden waar je geuren van acaciabloesems, vlierbessen en vers gesneden hooi kan opnemen. Hun ranken gedijen in een prachtig heuvelachtig landschap waarvan de meeste percelen tussen de 50 en 140 meter boven zeeniveau gesitueerd zijn. De Vigna Bràtinis wijngaard in San Floriano ligt met zijn 150 tot 200 meter hoogte wat hoger. De wijnen van Gradis’ciutta zijn een reflectie van een uniek terroir: ‘Flysch di Cormons’, ook bekend als ‘Ponca’, dat zo’n 50 miljoen jaren geleden is gevormd. De bodem, met voornamelijk mergel, aangevuld met klei en kalksteen, met daarin ook nog lagen van zandsteen was vroeger de bodem van de oceaan. Hierdoor is er weinig organisch materiaal aanwezig. De wortels worden dus gedwongen om hun voedsel heel diep te gaan zoeken in mineraalrijke lagen.