De bodem van de 350 meter hoog gelegen percelen vallen onder het Sidérolithique bodemtype. Deze zure, ijzerrijke en roodachtige grond is ontstaan in het Vroeg-Tertiair uit afzettingen die afkomstig zijn van de erosie van het Centraal Massief. De toplaag, die rijk is aan grote ronde keien, kwarts en kwartsiet, rust op een harde laag kalksteen uit het Secundair. De gemiddelde leeftijd van de stokken bedraagt 50 jaar.